Քննարկումներ

Ավելի պարզ. սա ուղերձ էր մինչև վերջին հայը հանուն «արևմուտքի» և ընդդեմ ՌԴ-ի կռվելու և Հայաստանը Ուկրաինա դարձնելու մասին:
Ժողովուրդ, մենք ոչ մի կաթիլ ավել արյուն կամ արցունք չունենք այլ երկրի համար թափելու:
Եթե որևէ մեկը կա, որ ուզում է ՌԴ-ի դեմ կռվի հանուն «վեհ» արժեքների` այդ ճակատն արդեն կա` Ուկրաինայում` 2022թ-ից:
Հայաստանը նոր ռազմաճակատ սարքել պետք չի դրա համար:
Քանի կա նիկոլը, մեզ ուրիշ թշնամի պետք չի: Կա՛մ նիկոլը, կա՛մ մենք։

Փաշինյանը պատերազմ հայտարարեց Ռուսաստանին: Բայց դա էլ բավարար չէ, ու նա նաև քաղաքացիական բախումներ է հրահրում։
Քաղաքական փոփոխությունների այլընտրանքը թուրքական տանկերն են Երևանում....

Քննարկումներ են, թե հաջորդ իշխանությունները գան, ինչ են անելու։
Բայց պետք է հասկանալ, որ այս երկու օրը Հայաստանի ճակատագրական օրերն են, այլևս կարող է Հայաստանի անձնագիր գոյություն չունենա աշխարհի երեսին, Էրդողանը հիմա Նախիջևանում է ու եթե սրան շտապ ռադ չանենք, Սյունիքի վրա հարձակումը երկու, երեք օրվա հարց է։
Իսկ հաջորդ իշխանության անելիքը պարզ է, էն բոլոր մասնագետներին, որոնց սա տշել ա կամ բանտարկել ա պետական ապարատից, որ Արցախը հանձնի, կվերադարձվեն պետական ապարատ։
Երբ պետական ապարատի նպատակը կլինի Արցախը պահելը, հայերին պաշտպանելը, բոլորի միտքը, գործը լծված կլինի դրան, այդ թվում՝ հենց ձերը, ով հարցնում է, թե ինչ են անելու։
Հայաստանում 5 տարի պետական ապարատը զբաղվել ա Արցախի ու Սյունիքի հանձնմամբ, դրա համար ենք էսօր սենց։
Բայց կրկին, վիճակն աներևակայելի է, շատերի աչքերն ուղղակի չեն տեսնում այն, ինչ ես տեսնում եմ մոտ ապագայում ու ուղեղիս մեջ պտտվում են այդ պատկերները, եթե սա չվերանա, ուղեղիցս դուրս է գալու իրականություն։
Անգամ, եթե ասեն, որ հումանիտար միջանք են տալիս, էլի սուտ է լինելու։

Նիկոլն այսօր ազդարարեց նոր պատերազմի ու նոր կորուստների մասին (Խոսքը միայն «Զանգեզուրի միջանցքի» և «անկլավների» մասին չէ):
Կարմիր գիծը քաշված է:
Կա՛մ Նիկոլը մնում է իշխանության ու Հայաստանը դարձնում է Ուկրաինա, ընդ որում միջազգային բացարձակ մեկուսացման մեջ, կա՛մ մենք վռնդում ենք Նիկոլին և փորձում փրկել Հայաստանը:
32 տարի անց մենք ստիպված ենք նորից պայքարել մեր անկախության և ինքնիշխանության համար: Այո այսօրվա մեր պայքարը հանուն Հայաստանի Հանրապետության անկախության է, որը հետևողականորեն ոչնչացվում է Նիկոլի (թուրքական-գործակալական ցանցի) կողմից։

Եթե Նիկոլը խոսում է Հայաստանի անկախությունն ու ինքնիշխանությունը պահպանելու մասին, ուրեմն 100 տոկոս համոզված եղեք, որ մի փորձանք բերելու է երկրի գլխին ու ուղիղ հակառակն է անելու: Սա երկիրը սարքելու է աշխարհաքաղաքական տաք բախումների թատերաբեմ, որի արդյունքում ոչ միայն անկախություն ու ինքնիշխանություն չի մնալու, այլ քարը քարին չի մնալու, երկիր չի մնալու:
Թող յուրաքանչյուրը իրեն հարց տա, թե վերջին 5 տարիներին Նիկոլի ո՞ր ասածն է իրականություն դառել կամ քանի անգամ է մի բան ասել ու ուղիղ հակառակն արել:
Ձեզ հարց տվեք, վերջին հինգ տարիներին ավելի շատ հպարտության, վեհության, ապահովության զգացում եք ունեցել, թե՞ ստորացման, ցավի, կորստի, վտանգի, անելանելիության ու անորոշության։

Նիկոլը իրան հռչակեց «Հայաստանի անկախության պաշտպանության շարժման» ղեկավար։
Վախեցեք նիկոլի հայրենասիրական ճառերից։
«Արցախը Հայաստան է և վերջ»-ից թողեց միայն «վերջ»-ը։
Հիմա Հայաստանի հերթն ա...

Նիկոլը այսօրվա ուղերձով փորձեց երկու խնդիր լուծել.
1. Ստեղծել տպավորություն, թե իբր ինքը անկախության պահպանման կողմնակիցն է, իսկ ընդդիմությունը` ոչ,
2. Տոնայնությունը խստացրած ազդարարեց, որ ՌԴ և ՀԱՊԿ-ն այլևս վերջնական սպառել են համապատասխանել Հայաստանի շահերին, այսինքն Հայաստանը պատրաստվում է փոխել արտաքին քաղաքական կուրսը, բայց թե ե՞րբ, հերթական անգամ թողեց անորոշ։ Դրանով իսկ ռուսական կողմի հետ տեղ թողնեց բանակցությունների։
Ինչպիսի՞ն է իրականությունը.
1. Նիկոլը ընդդիմադիր ժամանակ հակառուսական գծի ակտիվ գործիչ էր, իսկ երբ դարձավ իշխանություն` հերքեց իր ընդդիմադիր տարիների ՌԴ-ին ուղղված մեղադրանք-պնդումները և դարձավ ակտիվ ռուսամետ` հանուն սեփական իշխանության պահպանման։ 2. 2. Բացի ռուսներին գերակտիվ մեղադրելուց և Հայաստանում հասարակական հակառուսական տրամադրությունները պիկին հասցնելուց, դեռ ոչ մի գործնական քայլ չի արել` ոչ ՀԱՊԿ-ից դուրս գալու, ոչ ԵԱՏՄ-ից և ոչ էլ ռուսական ռազմաբազան Հայաստանից հանելու ուղղությամբ։
Այսինքն, գոնե մինչև այս պահը, Նիկոլը հակառուսականության հիմքեր է նախապատրաստում, բայց այլ, ավելի լուրջ գործողություններից ձեռնպահ է մնում։ Նրա Նպատակը` իր իշխանության պահպանման խնդիրն է, նաև Ռուսաստանի աջակցությունը հերթական անգամ ստանալը, իսկ շանտաժի միջոցը Արցախի վերջնական կորստից հետո մեղավորներ նշանակելն է` ի դեմս Ռուսաստանի և ընդդիմության։
3. Երևանի ընտրություններում շատ քիչ ձայներ ստանալուց և ձախողվելուց հետո Նիկոլը սպառնում է իրենից դժգոհ քաղաքացիներին և ընդդիմադիր ուժերին` քողարկելով սեփական իշխանության պահպանումը անկախականների և ոչ անկախականների թեզով, հերթական արհեստական բաժանումը մտցնելով ժողովրդի մեջ, ընդդիմություն խաղացող ուժերին ֆիկտիվ հիմք տալ համախմբվելու իր շուրջը, իսկ իրականում` նպատակ ունենալով պահել սեփական իշխանությունը։
Ամփոփելով նրա ուղերձը` պարզ է դառնում, որ հանուն իր իշխանության պահպանման Նիկոլը պատրաստ է լինել և անկախական, և ոչ անկախական, ինչպես նաև ընդունել է, որ անվերադարձ կորցրել է ժողովրդի աջակցությունը և մնացել ուժային կառույցների հույսին։

Ինքնիշխանության պաշտպանի դիմակի տակ հանդես է գալիս մարդ, ով ոտնահարել է Հայաստանի Երրորդ Հանրապետության սահմանադրաիրավական հիմքը՝ Անկախության հռչակագիրը՝ Արցախը ճանաչելով Ադրբեջանի մաս և հրաժարվելով Հայոց Ցեղասպանության միջազգային ճանաչման ու դատապարտման հանձնառությունից։
Ինքնիշխանությունից խոսում է մեկը, ով Թուրքիայի պատվերով հայ ժողովրդին ստիպում է հրաժարվել Արարատ լեռից՝ որպես խորհրդանիշ՝ պատկերված ՀՀ զինանշանի վրա։
Ինքնիշխանությունից խոսում է մեկը, ում թիմակիցների զգալի մասը ազդեցության գործակալներ են, և հուսանք, շատ շուտով հանրությանը ՊԱՇՏՈՆԱՊԵՍ կներկայացվի՝ ով ով է։

2018-ին Նիկոլը հայերին անվանում էր Հայաստանի հպարտ քաղաքացիներ, Արցախի հպարտ քաղաքացիներ: Ու ճիշտ էր անում, քանի որ նրանք իրոք հպարտ էին:
Հպարտ էին, որովհետև ունեին հաղթանակած պետություն, ազատագրված Արցախ, խնդիր լուծելու պատրաստ 2 բանակ, միջազգային հեղինակություն և հպարտանալու շատ ու շատ այլ բաներ:
Վերը նշածս հպարտության առարկաների կերտման հետ ոչ Նիկոլը, ոչ իր թիմակիցները ոչ մի կապ չեն ունեցել:
2023-ին 2018-ի հպարտ քաղաքացիներից զոհվել է առնվազն 5.500 մարդ, վիրավորվել է մոտ 20.000-ը, կովիդի զոհ է դառել մոտ 4.000 մարդ, ոչ մարտական գործողություններից բանակում զոհվածների թիվը տվել անցել է ցանկացած ողջամիտ բացատրության վրայից, ճանապարհներին խոշորագույն ավթովթարների զոհերը, Սուրմալուի զոհերը, այս զոհերը... այն զոհերը...
Հպարտ քաղաքացին պարզվեց որ և տուգանքի մատերիալ է և հանուն «ոչնչի» զոհվող:
Նիկոլը հպարտ մահվան ոչ միայն մունետիկն էր, այլ նաև գործիքը, իրականացնողը:
Այո, 2018-ին, հարգելի ՀՀ քաղաքացի, դու իրավունք ունեիր քեզ հպարտ համարելու, սակայն չէիր հասկանում ինչի հաշվին:
Նիկոլը հենց ՔՈ հաշվին է պատրաստվում գործել: Հենց ՔՈ, ՔՈ ԵՐԵԽԱՆԵՐԻ և ՔՈ ԱՊԱԳԱՅԻ հաշվին:
Հաջորդ հերթական զոհը հենց ձեր տնից է լինելու: Քեզ թվում է, թե դա անհնա՞ր է: Ասորիներին էլ էր թվում, թե միշտ պետություն են ունենալու։

Անկախությունն ու ինքնիշխանությունը մսխել ես դո՛ւ։
Արցախում տեղի ունեցածի թիվ մեկ պատասխանատուն ես դո՛ւ։
Վախվորած ծայրագավառ դառնալու հեռանկարը բացել ես դո՛ւ։
5 տարի Հայաստանին ու Արցախին դավաճանել ես դո՛ւ։
Մեր անվտանգությունը, դաշնակիցների հետ հարաբերությունները խաթարել ես դո՛ւ։
Ժողովրդավարության, երջանկության, ազատության էջը փակել ես դո՛ւ։
Ինքնիշխանության մասին բարբաջանքներդ պահի՛ր թիմակիցներիդ համար, դու այլևս չունե՛ս լսարան, չունե՛ս հանրային աջակցություն, չունե՛ս լեգիտիմություն։