Ճապոնացի երկրաֆիզիկոսները եզրակացրել են, որ խոշոր երկրաշարժերը հաճախ տեղի են ունենում նորալուսնի կամ լիալուսնի ժամանակ: Այս հետազոտության մանրամասները հրապարակվել են Nature Geoscience ալմանախում:
Գիտնականները վերականգնել են մակընթացային լարվածության ամպլիտուդաները, որոնք առաջ են եկել վերջին 20 տարիներին տեղի ունեցած` 5,5 և ավելի մագնիտուդ երկրաշարժերից մի քանի շաբաթ առաջ:
Չնայած գիտնականները չեն գտել հավաստի կապ Լուսնի փուլերի և փոքր ստորգետնյա ցնցումներ միջև, նրանք կարծում են, որ 2004-ին Հնդկական օվկիանոսում, 2010-ին Չիլիում և Հոնսյու կղզու արևելյան ափին և 2011-ին Ճապոնիայում տեղի ունեցած ստորգետնյա ցնցումները տեղի են ունեցել մակընթացային լարվածությունների առավելագույն ամպլիտուդայի ժամանակ:
Առավել վաղ երկրաֆիզիկոսները նշել էին, որ Լուսնի փուլերը ազդում են Երկրի վրա տեղումների քանակի վրա: Լիալուսինը հանգեցնում է մթնոլորտի վերին շերտերի ճնշման ուժգնացմանը և ցածր շերտերում ջերմաստիճանի ավելացմանը: Տաք օդն առավել շատ խոնավություն է պարունակում և հանգեցնում է տեղումների աճին: