Հետաքրքիր է

Քչերը գիտեն, որ Մաշտոցի պողոտայի և Արամի փողոցի անկյունում գտնվող նեոդասական ոճով կառուցված շենքը, որը երևանցիներին հայտնի է որպես «Մարգարյան» ծննդատուն (այժմ՝ Մոր և մանկան առողջության պահպանման գիտահետազոտական կենտրոն) ի սկզբանե կառուցվել էր բոլորովին այլ նպատակով։ 1930 թվականին, երբ արդեն 10 տարի Հայաստանում հաստատվել էին Խորհրդային կարգերը և նշանավոր ճարտարապետ Ալեքսանդր Թամանյանը լծվել էր կառավարության համար նոր շենքի կառուցման բարդ գործին, նախարարների խորհուրդը նստավայր չուներ։ Այդ ժամանակ դեռ կառուցվել էր Կառավարության շենքի՝ դեպի Նալբանդյան փողոց նայող թևը, որտեղ տեղավորվել էր հողագործության ժողկոմը՝ Ալեքսանդր Թամանյանի մտերիմ ընկեր Արամայիս Երզնկյանի գլխավորությամբ, իսկ Կառավարության շենքի մյուս թեևը, որտեղ պետք է հաստատվեր նախարարների խորհուրդը, դեռ չէր կառուցվել։ Ահա այս ժամանակ էլ Երևանի գլխավոր ճարտարապետ Նիկողայոս Բունիաթյանը պատվեր է ստանում կառուցելու ժամանակավոր շենք, որտեղ կտեղակայվեր նախարարների խորհուրդը։ Որպես օգնական` Բունիաթյանին միացել է մեկ այլ տաղանդավոր ճարտարապետ Մարկ Գրիգորյանը, և նրանք սկսել են մշակել նոր շենքի նախագիծը, որից հետո մեկնարկել է շինարարությունը։
     Բնականաբար, Ալեքսանդր Թամանյանը դեմ էր այս շենքի կառուցմանը, քանի որ վստահ էր, որ այն կխանգարի Կառավարության տան հետագա շինարարությանը։ Չնայած Ալեքսանդր Թամանյանի բուռն հակազդեցությանը՝ շենքը ոչ միայն նախագծվեծ, այլ նաև կառուցվեց առաջին հարկը։ Սակայն մոտ երկու տարի անց շենքի շինարարությունը սառեցվեց։ Թամանյանին հաջողվեց հիմնավորել, որ ժամանակավոր շենքի կառուցման մեջ ներդրումներ կատարելու անհրաժեշտություն չկա և կառավարությունը փոխեց իր որոշումը։
     Այնուհանդերձ, մի քանի տարի անց որոշվեց շենքն ավարտին հասցնել և այնտեղ ծննդատունը տեղավորել։ Մարկ Գրիգորյանը նոր աշխատանքները շարունակեց արդեն միայնակ։
     Ծննդատան Շինարարությունն ավարտվել է 1937 թվականին։ Շենքը կարող էր միաժամանակ տեղավորել 100 մահճակալ։
     Շենքը Գլխավոր պողոտայի կողմից հարդարվեց մայրությունը խորհրանշող 4 քանդակով, որոնց հեղինակը քանդակագործ Յուրի Մինասյանն է։ Քանդակները պատրաստվել են ուշ խորհրդային մոդեռնիզմի ոճով և տեղադրվել են 1982 թվականին։