Կյանքը՝ Լոռու Ձյունաշող գյուղի դպրոցում
 Լոռու մարզի Ձյունաշող գյուղը մոտ երեք տասնամյակ առաջ անվանում էին Ղզլ Շաֆագ (մինչև 1980-ականները այստեղ ապրել են ադրբեջանցիներ), որը թարգամանաբար նշանակում է Կարմիր լուսաբաց: Այսօր արդեն գյուղում լուսաբացները կարմիր չեն. գյուղն այցելուների համար իր դռներն է բացում ամայի փողոցներով, քարուքանդ, լքված տներով, հոգատար տերերի խնամքից զրկված այգիներով:  Գյուղը սկսվում է և ավարտվում է ավերակներով Երբեմնի 250 տնտեսություն ունեցող Վրաստանին սահմանամերձ այս գյուղում 2019 թվականի հունվարի տվյալներով ապրում է 25 ընտանիք: Գյուղում գործում է մեկ միջնակարգ դպրոց, որտեղ սովորում է 22 աշակերտ: Այս տարի դպրոցում չկան 1-ին, 7-րդ, 10-րդ և 11-րդ դասարաններ:  Ձյունաշողի միջնակարգ դպրոցը  Դպրոցի աշակերտների աշխատանքը «Դասարանները երկկոմպլեկտ են. երկրորդ և չորրոդ դասարանները միացված են իրար, հինգերորդն ու վեցերորդը՝ իրար, ութերորդ ու իններորդը` իրար»,- MAMUL.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց տնօրենը:  Դպրոցի տնօրեն Արթուր Սարկիսովը   Տնօրենի խոսքով` անցած տարի դպրոցի բյուջեով կարողացել են առաջին հարկի միջանցքը վերանորոգել.   Սպորտդպրոցի մասնաշենքն ընդհանրապես չի օգտագործվում. շենքը վթարային է, տանիքը գրեթե ամբողջությամբ քանդված է: Աշակերտները ֆիզկուլտուրայի դասերը տաք եղանակներին դրսում են անում, ձմեռն էլ՝ ազատ և ընդարձակ դասարաններում:  Մարզադահլիճի շենքը Հայ օգնության ֆոնդի ֆինանսավորմամբ վերանորգվել է երկրորդ հարկի դասասենյակներից մեկը, որը դպրոցին կծառայի որպես գրադարան, ընթերցասրահ և ինֆորամտիկայի դասասենյակ:  «Ազգային գրադարանը գրքեր է տալու: Այնպես անենք, որ դասարանը ծառայի հա՛մ ինֆորմատիկայի դասերի համար` համակարգիչներով և տարբեր սարաքավորումներով, հա՛մ լինի ընթերցասրահ»,- ասում է դպրոցի տնօրենը:  Դպրոցի այս պայմաններից ելնելով` շատ ծնողներ իրենց երեխաներին տանում են հարևան գյուղի` Մեծավանի դպրոցներ: Շատերն էլ պարզապես լքում են գյուղը ընտանիքներով և մշտական բնակություն են հաստատում հիմնականում Ռուսաստանի Դաշնությունում:   |
