Քննարկումներ

Այն, որ տպարանի շենքը քանդվելու է, լայն հասարակությանը հայտնի չէր. կարելի է ասել՝ այդ որոշումը այնքան էլ հրապարակային չէր և շատերի համար անակնկալ էր:
Դատելով սոցիալական ցանցերում ծավալված ակտիվ քննարկումներից, հանրությունը շատ բացասական արձագանքեց դրան, և կարելի է ենթադրել, որ եթե նախօրոք հայտնի լիներ, որ շենքը քանդվելու է, բողոքի ակցիաներ կլինեին: Թերևս հենց դա է պատճառը, որ շենքի ճակատագիրը թաքուն էր պահվում:
Շենքի տեղում, ըստ շրջանառվող լուրերի, կառուցվելու է բազմաֆունկցիոնալ շենք կամ հյուրանոց: Երեկ մամուլը հետևողականորեն փորձում էր պարզել, թե ով է այդ տարածքի սեփականատերը: Վերջինս այդպես էլ իրեն «չմատնեց»:
Մեր տեղեկություններով, տվյալ տարածքի սեփականատերը «Մաքուր երկաթ» ՓԲԸ գլխավոր տնօրեն Գենիկ Կարապետյանն է»:

Մի կողմ դեռ դնենք, որ հերթական 100 տարեկան շենքը գողացան քաղաքից (հենց գողացան, ուրիշ ձև դա չի կոչվում), մի կողմ դնենք դեռ այն հարցը, որ քաղաքի պատմությունն է շարունակում ջնջվել։ Ախր էնտեղ տարրական անվտանգության հարցեր էլ կային։ Չէ՞ որ այդ շենքի շուրջբոլորը՝ 50-100 մետր շառավղով, բնակելի ուրիշ շենքեր կան։ Անգամ դիմացը կայանած մեքենաները չեն հանել էնտեղից։ Իրական դիվերսանտի պես էտ պիրոտեխնիկները պայթուցիկը տեղադրել ու արել են իրենց գործը՝ վտանգի ենթարկելով անգամ սեփական կյանքը։
Ու չնայած հասկանում եմ, որ սև գործն արդեն արված է, բայց մեկա կարծում եմ, որ այս պայթեցման թեման պետք է մանրամասն քննվի։ Թերթերում արդեն գրել են, որ մեր օրերի հերոսը Գենիկ Կարապետյանն է։ Ինքն է այդտեղ պլանավորում շինարարություն սկսել։ Պետք է ճշտել ու հասկանալ, թե այդ ում թույլտվությամբ է մարդը որոշել իր բիզնես շահերից ելնելով վտանգել ուրիշների կյանքն ու պոկել Երևանի պատմության գրքի ևս մեկ էջ։

Ապրեք, պայթացնելը ճիշտ ա. տենց ավելի արագ կարելի ա քաղաքը վարի տալ։ Թե չէ քլունգով մեկ-երկու։
Նոր ձև են գտել։ Առաջ գոնե իմանում էինք, գնում, գոռգռում էինք, դեմը կանգնում էինք։ Հիմա գալիս են, հինգ րոպեում գմփցնում։ Մնում ա հայկական թունդ, թարախ նավսը դրա դեմը տալ:

Ասում եք` բան եք փոխելո՞ւ... Մի հատ չբռնե՞նք զանգենք օգնական, վարչապետ, եսիմ` ում: Էս ինչի՞ն պտի հավատանք, որտե՞ղ են հանրային քննարկումները, որտե՞ղ է պատմական շենքի ճակատագրի վերաբերյալ որոշումը, պատճառաբանությունը: Հերթական վիսոտկա եք սարքելու, գրփեք: Ո՞վ, Նոր իշխանությո՞ւնը: Նոր վարչապետի նոր գործելաո՞ճն է սա, թե՞ իրավիճակին չի տիրապետում, թե՞ Տարոն Մարգարյանը դաբռոյով թև ա առել, ինչ ուզում, պայթացնո՞ւմ է, ինչի՞ն հավատանք, ո՞ւմ աջակցենք: Բեգլարյան էլ չկա գլխին ջարդեք: Ամոթ:

Ամեն քանդվող շենքի հետ աղմուկ բարձրացնել պետք չէ: Ճիշտ է` շենքը հին էր, բայց միևնույն ժամանակ այն ցանկերի մեջ ներառված չէր: Նրա մի մասը այնուամենայնիվ պահպանվելու է, իսկական արժեքների վերացման մասին խոսում ենք, և հետո, եթե սկսենք ամեն մի շենքի համար խոսել, կասեն ընկերնե՛ր, հիմա ոչ մի բան չանե՞նք: Ծրագիր կա, երևի կանեն և շենքի ինչ-որ մաս էլ կպահպանվի:

Օրը ցերեկով պայթեցվեց Երևանի լավագույն շենքերից մեկի՝ Հանրապետության և Վարդանանց փողոցների խաչմերուկում գտնվող տպարանի մի մասը: Շենքը կառուցվել է 1920-ականներին, լավ պահպանված էր, եզակի է, այս պահին ժամանակ չունեմ նյութեր գտնելու, բայց եթե չեմ սխալվում, Թամանյանն էր սկսել նախագծումը, հետո ուրիշ ճարտարապետ էր ավարտել:

Նախ, այս շենքը կարելի էր օգտագործել, վերանորոգել, ադապտացնել և այլն, բայց ոչ երբեք՝ պայթեցնել կամ քանդել:

Երկրորդը, էկոլոգիայի տեսակետից, քաղաքի կենտրոնում այսպիսի բարբարոսությունը պետք է իրավական գնահատականի արժանանա: Բացի փոշուց և մնացածից, ասում են, որ նույնիսկ հարևաններին չեն զգուշացրել:
Այսօրվա Երևանի քաղաքային իշխանություններին դիմելը անիմաստ է, այդ պատճառով պահանջում եմ, որ կառավարության մակարդակով գնահատական տրվի և փրկվի շենքի դեռ մնացած մասը: