Սեռական փոքրամասնությունները Հայաստանում
Նույնասեռականությունն ամենաարդիական խնդիրներից մեկն է ամբողջ աշխարհում: Սեռական փոքրամասնությունների հանդեպ որոշ դեպքերում լինում է դրական վերաբերմունք, նույնիսկ` խրախուսման և նմանակման բացահայտ օրինակներ, մյուս կողմից գրանցվում է խտրականություն, նվաստացում և բռնությունների կիրառում: ''Հանրային տեղեկատվություն և գիտելիքի կարիք'' ՀԿ-ն հետազոտություններ է կատարել Հայաստանում ԼԳԲՏ` լեսբուհի (կին նույնասեռական), գեյ (տղամարդ նույնասեռական), բիսեքսուալ (երկսեռական), տրանսգենդեր (գենդերափոխ) անձանց նկատմամբ հանրային վերաբերմունքի ուղղությամբ և նրանց իրավունքների խախտումների վերաբերյալ, ինչպես նաև տրամադրում է իրավաբանական, խորհրդատվական և այլ տեսակի աջակցություն: Ուսումնասիրությունները ցույց են տալիս, որ ԼԳԲՏ անձանց հանդեպ խտրականությունը սկսվում է ընտանիքից, ընդհուպ մինչև նրանցից հրաժարվելը և շարունակվում կյանքի բոլոր փուլերում: Ըստ հարցվածների` Հայաստանում լինում են ԼԳԲՏ անձանց բռնաբարության և սպանության դեպքեր: Կազմակերպության տնօրեն Մամիկոն Հովսեփյանը նշեց, որ Երևան, Գյումրի, Վանաձոր քաղաքներում անցկացված հարցումների համաձայն, ազգաբնակչության 75%-ը հոմոֆոբ է, այսինքն` վախ ունի նույնասեռականներից, իսկ ցանկացած հարցում վախը ձևավորվում է անտեղյակությունից: ''Եթե հասարակությանը հասանելի լինի, թե ինչ է սեռական կողմնորոշումը և գենդերային ինքնությունը, կհասկանա, որ տվյալ դեպքում անձին սպառնացող ոչինչ չկա: Ինչ վերաբերում է տարբեր տեսակի սեռական ոտնձգություններին, պղծություններին, բռնարար կամ մանկապիղծ կարող է լինել ինչպես նույնասեռականը, այնպես էլ տարասեռականը'': -Իսկ կարո՞ղ է արդյոք նույնասեռականության ''նորաձև'' լինելը նպաստել սեռական փոքրամասնությունների աճին: ''Ցանկացած նորաձև համարվող երևույթ կարող է ազդել անձի վարքի դրսևորման վրա: Իսկ այս հարցում պետք է տարբերել սեռական կողմորոշումը և սեռական վարքագիծը: Կողմորոշումը ոչ տարածվում է, ոչ էլ փոխվում'': |