Ի՞նչ ենք ուտում, հագնում, դիտում

     Մարզային համայնքների բնակիչները, պարզվում է, սեփական հոգսի ու խնդիրների մեջ կքած, այնքան էլ չեն հետաքրքվում մայրաքաղաքում տեղի ունեցող իրադարձություններով: Գեղարքունիքի մարզի շատ բնակիչներ ՄԱՄՈՒԼ.am-ի թղթակցի հետ զրույցում անկեղծացան, որ թեև տեղյակ են անցկացվող բողոքի ցույցերից, սակայն ժամանակ չունեն ո՛չ մասնակցելու, ո՛չ էլ սեփական կարծիքն ու բողոքն արտահայտելու. «Գյուղացի մարդ ենք: Առավոտ լույսը բացվում ա, մտածում ենք՝ անասունին դաշտ ուղարկենք, դաշտի խոտը հնձենք, գարու, ցորենի մնացած-մնացած հոգսերի մասին…Տեսնում ենք, որ ժողովուրդն ուզում է ինչ-որ բան անի: Լսում ուրախանում ենք, բայց քաղաք գալու, ցույցերին մասնակցելու հնարավորություն էլ չունենք»: Տեղաբնակների ներկայացմամբ՝ գյուղերում տղամարդ գրեթե չի մնացել, ինչի պատճառով հողերը մնացել են անմշակ: Անմշակ են, քանի որ հողագործությունը մեծ եռանդ ու ֆիզիկական ուժ է պահանջում, իսկ գյուղում մնացած ծերերն ու կանայք ի վիճակի չեն նման աշխատանքներ կատարել: Երիտասարդներն, առաջին իսկ հնարավորության դեպքում, հեռանում են հայրենի գյուղից` դառնում «խոպանչիներ»: «Ջեհելները լրիվ խոպան են գնացել: Ի՜նչ անեն: Էթում են, փող են բերում, ֆիրմա ավտո են առնում, տաքսու տակ քշում են, մի կերպ ապրում են»,- պատմում էին մեր զրուցակիցները՝ նշելով, որ նրանցից շատերը, լավագույն դեպքում, ստեղծում են պայմաններ և ընտանիքներին են տեղափոխում իրենց մոտ, ինչի հետևանքով գյուղական համայնքները կամաց-կամաց դատարկվում են: