«Այսպիսով, ապրիլի 23-ից մենք ապրում ենք նոր Հայաստանում, թեև դեռ չգիտենք, թե ինչով է այն տարբերվելու, այսպես ասած, հնից: Մի բան պարզ է, որ մի քանի օր տևած հանրային պայքարից և Սերժ Սարգսյանի հրաժարականից հետո հասարակության մոտ առկա է հաղթանակի, դրական սպասումների, հեռանկարների, հույսի հսկայական չափաբաժին, որ չէր եղել թերևս անկախության ամբողջ ընթացքում: Մյուս կողմից, սակայն, ի վերջո կան իրողություններ, որոնք պահանջում են սառը և սթափ հայացք` հենց նույն հանրության հուսախաբ չլինելու, չհիասթափվելու համար:
Այդ իսկ պատճառով անհրաժեշտ է հասկանալ, որ վերջիվերջո` Հայաստանում հեռացել է մարդը, իսկ համակարգը դեռ կա, ընդ որում` դեռ խմորային վիճակում է դրա հեռացման խնդիրը, և միևնույն ժամանակ, անգամ այդ դեպքում առկա է իշխանության հարցը` նոր իշխանության: Իսկ իշխանության հարցերը քաղաքականության, ըստ այդմ` դրանից բխող հաճախ նույնիսկ ամենադաժան և ամենասուր մրցակցության հարց են, ոչ թե բարոյականության ու հեղափոխական ռոմանտիզմի»:
Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի այսօրվա համարում: