2013թ. Տավուշի առաջնագիծ այցելած նախարար Սեյրան Օհանյանին հարց տվեցի, թե սահման պաշտպանող, իրենց կյանքն ամեն վայրկյան վտանգի ենթարկող պայմանագրային զինվորներն ինչո՞ւ են ցածր աշխատավարձ ստանում: Անցել է շուրջ 5 տարի, սակայն պայմանագրային զինծառայողների ռոճիկը ցածր է մնում: Պետական տարբեր հիմնարկներում պարապության մատնված զանազան գլխավոր, առաջատար մասնագետները, խորհրդականներն ու քարտուղահարուհիները ավելի մեծ ռոճիկ են ստանում, քան ազերի դիպուկահարների նշանառության տակ խրամատներում գիշերներ լուսացնող զինծառայողները: Ցածր ռոճիկի պատճառով պայմանագրային զինծառայող են դառնում հիմնականում նրանք, ովքեր այլ գործով զբաղվելու հնարավորություն չունեն: Դրա հետևանքը՝ դատարաններում քիչ չեն պայմանագրային զինծառայողներին առնչվող քրեական գործերը: Ասում են՝ պայմանագրային զինծառայողների աշխատավարձը բարձրացնելու համար բյուջեում փող չկա: Երկրում փող կա, հարկ է արագաչափերի, կարմիր գծերի տուգանքների փողերն ուղղել այդ նպատակով, կրճատել փոքր երկրի կառավարման հսկայական ապարատը, խնայված փողերը վճարել հայրենիքի պաշտպաններին: Բավ է հայրենիքի պաշտպաններին լոկ պաթետիկ բառերով մեծարել...