Դեռ 2 տասնամյակ առաջ հայ տատիկների ու մայրիկների մեծ մասը բարուրելը համարում էր երեխա մեծացնելու միակ ճիշտ ձևը: Նրանք պատճառաբանում էին, թե չբարուրելու դեպքում երեխայի ոտքերն ու մեջքը ծուռ կմեծանան, ուստի որքան ձիգ լինի բարուրն, այնքան՝ լավ: Սակայն բժշկության զարգացմանը զուգահեռ փոխվեց այս մտածելակերպը և այժմ երիտասարդ մայրիկների մեծ մասը նախընտրում է ազատել երեխաներին բարուրի կապանքներից, ինչին դեմ են շատ տատիկներ:
Իսկ դուք ի՞նչ կարծիքի եք՝ երեխային բարուրա՞ծ պետք է պահել, թե ոչ: