«Եթե մեղեդի չկա պատկերի մեջ, ուրեմն ասելիք չկա, նույնիսկ նկարն ավարտելուց հետո ես միացնում եմ որակյալ երաժշտություն և դրա ուղեկցությամբ նայում եմ պատկերին, եթե չկա սայթաքում համընթաց մեղեդում, ուրեմն նկարը ստացվել է»,- ասում է Վիկտոր Հովհաննիսյանը:
Գեղանկարիչ, բեմանկարիչ Վիկտոր Հովհաննիսյանի աշխատանքներում ակնառու է սերը դեպի բնությունը, հայրենիքը, և առհասարակ դեպի կյանքը:
Նկարիչը ծնվել է 1948-ի նոյեմբերի 22-ին: Ավարտել է Երևանի Խ.Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական ինստիտուտի գեղագիտության բաժինը: 1976-ից եղել է Հայաստանի պետական հեռուստատեսության նկարիչ-ձևավորողը՝ տաղավարների և հաղորդումների նկարազարդումներով: Նրա ձևավորմամբ են եթեր հեռարձակվել ուսումնական խմբագրության համարյա ողջ հաղորդաշարերը՝ «Հայ ժողովրդի պատմություն», «Պատմության և մշակույթի հուշարձանները», «Մեր լեզուն մեր խոսքը», «Բարի գիշեր» իրիկնային հեքիաթի նկարազարդումները, երաժշտական, երիտասարդական, հասարակական, քաղաքական հաղորդումները, լրատվական «Լրաբեր» և այլ հաղորդաշարեր:1993-ից եղել է Հայաստանի ազգային հեռուստատեսության գլխավոր նկարիչը, իսկ «Նորք» հեռուստատեսության ստեղծումից հետո, մինչ 2000թ.՝ այս հեռուստատեսության գլխավոր նկարիչը: Նրա նկարազարդումներով են տպագրվել մի շարք գրական գործեր:
Ունեցել է անհատական և մասնակցել հանրապետական ցուցահանդեսներին: 2004-ից Հայաստանի նկարիչների միության անդամ է: «Ես հիմնականում ստեղծագործում եմ առավոտյան, սպիտակ միջավայրը տանում է դեպի ստեղծագործություն, բայց մի դռան թակոց կամ հեռախոսի զանգ կարող է խանգարել, դու պետք է կարողանաս առանձնանալ գտնվել մի բարձր հարթակում, որում սովորական վիճակում դրան չես հասնում: Միայն աշխատանքը կարող է քեզ տանել այդ վերնահարկը: Այդտեղ աշխատում է ևʹ մուսան, ևʹ միտքը, ևʹ սիրտը: Եթե այս բոլորն իրար հետ են աշխատանքը պետք է լավ ավարտ ունենա»,- ասում է նկարիչը: