1926 թվականին գերմանացի բժիշկ Վերներ Ֆորսմանը կռահել է, որ երկար կաթետրով հնարավոր է ձեռքի երակի միջով հասնել սրտին: Հիպոթեզը համարել են խելահեղ և արգելել փորձարկումներ անել: Այդ ժամանակ Ֆորսմանը, ոչ ոքի չասելով, կտրել է իր ձեռքի երակն, այնտեղ կես մետր խողովակով ասեղ մտցրել ու այն հրել դեպի սիրտը: Նրա ասիստենտը վախից փախել է, բայց Ֆորսմանի մոտ ամեն ինչ ստացվել է: Որպես ապացույց՝ նա ռենգտենյան նկար է արել, բայց գործընկերները մտածել են, թե դա խաբեություն է ու ծիծաղել են:
Հուսահատված բժիշկը դեն է նետել բոլոր գրառումները, սակայն 30 տարի անց նրա բաժին Նոբելյան մրցանակը գտել է տիրոջը, և մարդկությունը հնարավորություն է ստացել դիտարկել սրտի աշխատանքն ու հեռացնել թրոմբները: