Իրադարձություններ

«Ես մտածում եմ, որ ինչքան արվեստասերն է սպասում նկարին, այնքան էլ նկարն է սպասում արվեստասերի աչքերը, ժպիտները, հիացմունքը տեսնելուն»,- ասում է հայ նկարիչ Գագիկ Սիրավյանը:
     Նա ՀՀ վաստակավոր նկարիչ Հենրիկ Սիրավյանի որդին է, նկարիչներ Դավիթ և Նունե Սիրավյանների եղբայրը։ Գագիկ Սիրավյանն ավարտել է Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի ուսումնարանի գեղանկարի բաժինը, այնուհետև` Երևանի գեղարվեստի ինստիտուտի գեղանկարի բաժինը:
     Գագիկ Սիրավյանը 1996-ից Հայաստանի նկարիչների միության անդամ է: Նրա աշխատանքները գտնվում եմ ԱՄՆ-ի, Ավստրիայի, Նորվեգիայի, Գերմանիայի, Շվեյցարիայի, Իսպանիայի, Իտալիայի և Հայաստանի մասնավոր հավաքածուներում։

     Աշխատելով տարբեր նյութերով, այդ թվում՝ մատիտ, ջրաներկ, գուաշ, ակրիլ և յուղաներկ՝ Գագիկ Սիրավյանն իր արվեստով բացահայտում է մարդկային զգացմունքներն ու հույզերը։
     «Իմ ծառերը մարդիկ են։ Ծառի մեջ ես տեսնում եմ «իմ մարդուն»։ Ծառերի հավերժական կերպարը հիացնում ու կախարդում է ինձ։ Նրանց մեջ այնքա՜ն ուժ, ուրախություն ու տխրություն, այնքա՜ն սեր ու հավատ կա։ Ինչպես մարդը՝ նրանք կարող են ճկվել, գալարվել ցավից, լաց լինել վշտից, կարող են ժպտալ և լուսավորվել, թևավորվել ուրախությունից՝ շարժման միջոցով արտահայտելով իրենց զգացումների, տրամադրության փոփոխություններն ու ելևէջները»,- ասում է նկարիչը։