Լեզվի պետական տեսչության լուծարման մասին լուրերը հատկապես անընդունելի են մտավորականների շրջանում, ովքեր այդ քայլը գնահատում են որպես հակաազգային որոշում: MAMUL.am-ի զրուցակիցն է գրող, դերասան, բանասիրական գիտությունների թեկնածու Էլֆիք Զոհրաբյանն, ում կարծիքով` մենք ամեն առումով պետք է դողանք մեր լեզվի վրա, դրա հարստության պահպանմամբ զբաղվենք՝ չմոռանալով, որ թշնամին չի քնում․ «․․․Իսկ մենք ուզում ենք լեզվի տեսչություն փակել»,- մտահոգվում է գրողը:
«Սատիրիկ լեզվով ասած՝ ամոթ կլինի Ադրբեջանի կառավարությանը, որ շնորհակալագիր չուղարկի այդ կապակցությամբ... Եթե մայր լեզուդ քեզ համար արժեք է, ուրեմն դառնում ես երկրիդ ճշմարիտ քաղաքացի: Էլ չեմ ասում՝ հայրենասիրության գլխավոր չափանիշներից մեկը՝ լեզվի հանդեպ մեծագույն հարգանքն է ու տիրապետումը: Իսկ լեզվական զանցառությունների ու հարուստ լեզվի սպանությունը կանխելու համար ինչ-որ վերահսկող կառույցներ են պետք. առաջինը՝ տեսչությունը»,- համոզված է նա:
Էլֆիք Զոհրաբյանի խոսքով` քաղաքակիրթ երկրների խորհրդարաններում լեզվական շեղումները կարող են հեղինակազրկել մարդուն․ «Տեսչությունը պետք է խստորեն գործի հատկապես կառավարական շրջաններում, ինչու ոչ, տուգանքի միջոցով հարգանք ներարկի լեզվի հանդեպ, իսկ լեզուն ամեն ինչ է, քո հայրենիքն է, քո աշխարհայացքը...»,- կարծում է նա:
Անդրադառնալով լեզվի տեսչության գործառույթներին՝ գրողը նկատեց, որ այն պետք է լինի ստեղծագործական մոտեցում որդեգրած հզոր կառույց, վերահսկողություն ստանձնի: «Կառավարությունն էլ պետք է թիկունք լինի նրան... Լեզվի տեսչության լուծարման որոշումը պետք է ոչ միայն սթափեցներ այդ կառույցի աշխատակազմին, այլև գերակտիվանալու մղեր»,- նշում է մեր զրուցակիցը:
Նրա տպավորությամբ` կարելի է եզրակացնել, որ տեսչության աշխատակիցների աշխատելաձևը ամուլ է եղել: «Եթե աշխատակցների իրավունքներն են սահմանափակել, ապա դա կրկին անարդյունավետ աշխատելու հետևանք է եղել, այլապես կառավարությունը չէր հանդգնի նման «հանճարեղ» որոշում ընդունել: Հարկավոր էր երիտասարդ ուժեր բերել, բարեփոխել տեսչության գործառույթները՝ գիտակցելով, որ ղեկավարդ չի կարող լիարժեք ղեկավար կոչվել, եթե լեզվի հանդեպ ունի ցինիկ արհամարհանք: ««Վերևների» մեր ո՞ր «մեծ ախպոր» համար են գումար խնայում՝ լուծարելով լեզվի տեսչությունը, իմանանք, առաջարկենք Մատենադարանն էլ փակեն, ակադեմիաներն ու հատկապես գրադարանները: Բա օգնության չհասնե՞նք»,- ամփոփեց գրողը: